Alî Aydin Çîçek - Xatir

Na dinya ser o
her çi wayîrê yew rengî yo,
wayîrê yew dilq û vengî…
Pêro rindî, pêro rindekî.
Bê înan çi qîymetê na dinya esto?
Bê dare, kemere, pele
bê awe, şilîye, vayî…
Nê yê mal û milkê dinya
Sewbîna her çî zur o.
*
Eke însan feqîr ame rîyê na dinya
Talihê xo sîya bo,
bextê xo kî çin bo
reyna feqîr şono.
Ez zanena,
nê qiseyê mi şima dejnenê
labelê ez se bikerî.
Dem û cu wina yo.
Eke aşme nêvejîna guneyê asmênî çik o,
eke şilîye nêverana guneyê hewran çik o?
Kam çi vano wa vajo
xo vîr a mekerê
însano ke xo zaneno,
însano ke rîyê xo çarnito roştîye
rîyê ey nêbeno sîya
zereyê ey nêbeno xirab û qilêrin.
Xo medejnê
û mexapnê
raştîye na wa
na raştî ya...

*
Xatir bizanê…
xatirê însanî
xatirê tîje, aşme,
erd û asmênî
û teyr û turî…
Xo vîr a mekerê!
Xora tu kes
wayîrê çîyê nîyo na dinya ser o.
Sey awe ênîme
û sey awe
oncînîme û şonîme,
bêrêçe,
bêxêr,
bêdem…

Peynîya peyêne de
mîyanê erd û asmênî de
benîme wele,
benîme yew xeyal.
Xatir bizanê
û xatir bivînê.
na dinya kesî rê nêmanena.

_________
(*) Na şîîre “Musabeqaya Hîkaye û şîîran ya Huseyîn çelebî ya des û heştine” de qismê lehçeya kirmanckî de xelata yewine girewte.