Cankurd - Bo Turkan Nameyek Vekirî

çi ye hûn bi ser me de her diqîrin?
Ma hûn evqas xedar û jîrin?
Berî we bi hezaran sal
Me konê xwe li van sirtan danî
Me di kolosên van çiyan de,
pir ji zû ve daçikandin al
Me ava kirin bajar û mal
Akbatana delal... û
Waşokanî...
Bipirsin ji Anabasîs û reva deh
hezaran
Ji îskenderê xudan qoç
Ji bavpîrên xwe
ji Mongol û Tetaran..
Bipirsin ji dîwarên Nînewa ya heriftî
...û ji Xaçperestên serşikestî...
Bipirsin ji nexşên ser kevir û zinaran
..ji şahê rojava, ji Dilşêr
...û ji van çiyana,
ji Cûdî, Sîpan û
Agrî, ji Bêxêr...
Ma kî xudanê van deştan e?
Kî avakarê van keleh û burcan e?
Ev ne axa Kurdan e?!..
Ne Kurdistan e?!...
Gelo! Bêjin dayîka we (Turkiye) çend
salî ye?!
Ma navekî wilo di dûrokê de berê
hebûye?
Kesekî bihîstiye?
An jî dîtiye?!...
çiye hûn me dikin koçer?
Gelê me belav dikin li her der!
Ma em xulamên we ne?
Em kole ne?..
Êdî bese, bese hovino!
Her tişt bi a we nabe
Bila destê we ji ser me rabe..
Ev dunya her wilo nabe
Late me jî her şikestî nabe..
û ciyê we Turkan, mîna
qirikên zinaran,
her
li jor nabe...
Êdî em jî ji temarê rabûn
Ji nav qirêj û tariya dûrokê hilbûn
Ta niha em di xewna biratiyê de bûn
...em nezan û çavkor bûn...
Em hespê talanê ji bo Alî Osman
bûn
Em beranê qoçkirinê ji bo Kemalan
bûn...
Êdî bese, biratiya me nema
Em û we ji hev cuda bûn
Dil û kezebên me ji bedkariya we reş
bûn..
...û dest û piyên me di karê we de
peş bûn...
Di nav me de, Turkino! Sînor e bo
her dema..
Sîngê me ji we wekî eytûnê
…û dilê me ji we bûye kunê xûnê..

Her carekê me serî ji bo mafê xwe
hilda
We destê xwe bi xûna me hene kir
..û çave xwe bi ariya zarokên me
kilda
We em qir kirin wekî pez
We talan kirin ji me mal û rez
We em kuştin li her cî û li her gavê
We şêx û melayên me darvekirin
Keç û dotên me revandin, birin
…û niviskar û ronakbîrên me..!
we zincîr kirin,
ji mêranî kirin..
We sermêrên Kurdistanê
bi ganî avêtin nav agir
û dest û pê girêdayî
we avêtin çem avê...

Ma eve biratî?!
Eve hevaltî?!..
Rast hûn Romên malxur in
ji nijadê gur in..
Êdî bese hovino!
Êdî bese Turkino!
We welatê me kir dûjeh
Li her aliyekî ceng û şergeh
Welatê me yê tev bihişt û gulistan
We kir şikêr, we kir goristan...

Erê!
Li zindanên we mirov bê rûmet in
Li dadgehên we mirov bê rûmet in
Li parlemana we jî mirov bê rûmet
in...

Sermiyanê we di şaristaniyê de
Kemal e
Bavikê we Kemal e
Xudanê we Kemal e...
Ji Kemal pê ve we tenê şûr û mertal
e..
Lê hûn nizanin ew Kemal kî ye
Rovî ye an Tecal e...!

Ma kesekî ji wî pirtir li me kir derew
Ma kesekî wilo dibe pêşrew?!
We li her bajarekî me ji wî re pûtek
çêkir
We zordariyeke xûnî li ser me pêda
kir
Heger ev gurê çile, zikbirçî, dev bi
xûn bavê we be?
Dê netewa, ku bi wî bawer kirî, çawa
be?!


Erê!
Hûn bi ser me de hatin ji orta Asiya
wek gêre û kulî
We şaristanî li pey xwe wêran kir, we
kir xulî
We herifandin burc û kela
We talan kir hebûn û dêrîna Mîdiya..
...û hûn li seriyê me bûn
heft bela...
We li aliyekî Bulgar kuştin,
We Yûnan kuştin,
We Ereb kuştin
..û li aliyê din we qirkirin
Ermenî...
bi terzekî namirovî, bi
şêweyekî genî...
We ji me jî hercar bi sedhezaran
kuştin
Wek hinek daliqandin, hinek biriştin
We gelek zarok li ber dîwaran,
sêwî, birçî û
tazî hêştin...
Ma ji kuştinê pê ve karekî we yê din
tune?
Hûn çi ne?!
Mirovin an hovin?!...

Gava yek bixwaze we ji dil de
bixeydîne
Divê bi Kurdî bipeyive û bistirîne:
- Ez Kurdim û ez hezdikim ji
Kurdistan
Ez Kurdim û herbijî Kurdistan..
Dê li dora wî yek û yek bikevin wek
tirpan
Dê ji qehra bimirin neviyên Tûran..

Lew re tev bi hev re, bi dengekî
bilind,
şivano tu li kuyî…?!
- Her bijî Kurd û Kurdistan...
Her bijî Kurd û Kurdistan...