Cegerxwîn - Ol û Daxwaza Min

Ji dil bidêre min ey bira
Ji bo te bihûnim dir û gewhera

Dixwazim bibêjim birast û dirist
Bere bêne ser min hezar kurt û pist

Bi tore biçênim gulên sor û zer
Bi ava riwê xwe, bi xwîna ciger

Ewan av bidim, da vebin terh û geş
Ku xweş bin bi wan sed dilên pir nexweş

Eger qenc û naqenc, ev e zarê Kurd
Biha ne li gund û li bajarê Kurd

Bi hûnan û ristin, bi şîwa min in
Ne min ew dizîne, ji mêwa min in

Ku çend sal e min ew kul û rence xwar
Dixwazim te rakim ji xew ey xewar

çep û rast û hawîr binêre cihan
Hemî kes şiyar bû ji xew nagihan

Tenê man di xew de wekî dêw û dîn
Ji derdê we seyda ciger bûye xwîn

Diqîrim, dinalim, wekî çeng û ney
Li dil min kişandin hezar dax û key

Kurê Kawis û Kohderz û Erdeşêr
Nizanim çi ra wer we berdaye jêr?

Perîşan û jar û nexweş, tim weza
Bi dilpaqijî xo sipartin diza

Beg û şêx û axa wekî mar û mişk
Bi dijmin re hevkar û hevpar û pişk

şiyar bin, li kar bin wekî pehlewan
Bixwênin, bibênin çi ye ev cihab?

Bi rist û bi tektîk û zanîn û jîr
Werin şer, bi hev ra bi halan û qîr

Cihan rengê bûk e, çi şêrîn jin e
Bizanin qelen, xurtî û xwendin e

He çî ko bidest wî ne top û tiving
Li ser şax û latan bi halan û deng

Dibin dewlet û peyadar û bilind
Bi xurtî dibin ew xwedî şar û gund

Ji zencîrê dijmin çi gazin dikin?
Ne destek bi xwîn bî, tu car naşikin?

Bi xwîna me sorgul ku rûgeş nebî
Dilê dijminê Kurd bi me xweş dibî

çi sîwak û xişt in, çi tizbî û şaş
Bizane ev in ê tu hiştin li paş

Tu tif ke riwê wan dizan, bigre dar
Ji xew rabe ey Kohreşê navîdar

Ne şerm e ku bindestê Turk û ecem?
Li ser te bibarin kul û derd û xem

Serê xwe tu rake kurê Erdeşêr
Li dijmin biqore wekî nêreşêr

Li ser lat û şaxan bidin qîr û deng
Bikin rengê şêran, bi dijmin re ceng

Ji dest dijminan em derênin welat
Bi xwînê ye serbestî û hem felat

Felata welatê me karê me ye
Cihê bav û kalên me warê me ye

Eger em dixwazin bibin serfiraz
Bi şadî û xoşî bijîn, dilnewaz

Divê em netirsin ji top û tiving
Bi xurtî herin em li meydanê ceng

Serê leşkerê dijminê xurt û har
Di bin lingê xortan bikin tarûmar

Welatê xwe bigrin, bikin wek bihişt
Bikin dexl û avî hemî pehnedeşt

Welat têk biîsî wekî mûm û find
Bi zanîn herin nav sitêrên bilind

"Ji ku ye?", "Li ku ye?", "Diçî ku?" nebî
Cihan tev seranser welatê me bî

Ne dijmin bimênî, ne zor û setem
Mirov xweş bijîn wek bira dem bi dem

Biçin her derî em bi şadî û xoş
Bi hev re bijîn em, vexwin noşenoş!

Bi govend û dîlan, bi dans û bi ger
Di bîra kesî qet neyên ceng û şer

şirîn bête dansê û Nesrîn biken
Bi talan û yaxma herin lêv û çen

Mey û ney bi hev re me serxweş bikin
Pit û Keyn û şêrîn me rûgeş bikin

Bi sazê re nazê bibî nazedar
Ji ezmanê şadî perî bêne xwar

Li her der bilind bin timî xwendegah
Belengaz nemênin, ne zor û ne tirs

Beg û şêx û axa bibin kevnepirs
Li her der nemênin, ne zor û ne tirs

Li eywanê Kesra bikin guft û go
Bi şadî bijîn tev, çi lê û çi lo

Li her der hebî ronîya kareva
Reşî qet nehêlin di nêva şeva

Tirên bê bi himhim, gelî bidine deng
Bi bala ve rabin kur û şox û şeng

Li ser van sitêran bikin geşt û ger
çi halan û talan, çi lêdan û şer!

Biçûk wek gul û çîçekan geş bibin
Dilê dê û bavan bi wan xweş bibin

Li ser van çeman em pira çê bikin
Li her cî û şûnan sera lê bikin

Ku rista welatê me bî wekhevî
Ji her kes re mal û sewal û zevî

Li her der wekî hev bibin şar û gund
Bijîn tev bi şadî hemî serbilind