Ferhad Merde - Însan e

Go ez bêjim wê dengê min pir bilind be
Piştre guhê guh li min guhdar dike tirsim ber û vajî bikin
Ji ber yê go min guhê diwarê derewan bixîne însan e

Tirsim ji xwere xeyale kî çêkim wek ku cenneta xwedewend ez tê de hilperim
Ji ber yê kabusa berde xeyala min însan e

Bi bazkên azadiye weke kevukekî di ezmanê welatê xwede ez newêrim bifirim
Ji ber yê go min bi nêçîra xwe ji ezmana bîne xwar însan e

Ez esîrê dengê bilbilekê me guhdar bikim hembêz bikim lê ez newêrim
Ji ber yê go bilbila pêşiya çavêmin di qefesa xwede ker bike bêdeng bike însan e

Nikarim berê va helbestê xwe bidim lêgerîna rastî û ez lê bigerim
Ji ber yê go helbesta min kelepçe bike însan e

Ku çavêmin ronahiyekê bikeve ji kesekî re nabêjim û nebêje
Ji ber go yê go çavêmin kur bike însan e

Li ber destê qederê ez bume esîr sêwî reben parsek winda
Sebeba go ez xwe qurbana berîka xelkê bikim însan e

Ez ditirsim bibim aşiq ji bo evînekî ne diyar
Yê go xiyanetê li dilêmin bike însan e

Pir caran pey mirinê ketim go ez bimrim
Yê mirinê li min şîrîn bike însan e

Wê çave dayikamin ser goramin ve be
Yê rê peşiya dayîka min jî bigre însan e

Min tobe be carek din ez bêm vê dinyayê
Ji ber yê go min dewletbuna xwede dîsa kole bike însan e

Ger însan wusa be çima insan insan e
Ka wîjdan, ka rûmet, ka dil
Ma gelo ev jî ne para însan e
Hey însan