Mîroyê Esed - Çemê Çevqul

Baran dihat
Hûrik-hûrik,
Keskesorê
Pira çêkir,
Hezar û yek
Reng li wê kir.
Çemo gurr bû,
Ave şêlû,
Li ser pêla
Pir qirş û qal,
Fitil dida,
Mîna me'ra,
Dikir fişîn,
Dikir xuşîn,
Diwerimî
Û kef dida.
Dikir bide
Ber xwe bibe.
Pira renga,
Serr'a bavê
Hê gurr bibe,
Bilindbe hê
Heta Tavê:
Wê ruhdara
Gul-sosina,
Çema, be'ra,
Û baranê,
Keskesorê,
Û ruhbera,
Hemû benda.
Lekê lêxe,
Wê vesîne,
Ku rû dinê:
Jêrê, jorê,
Tenê, tenê
Ew bimîne.
Kişiya çemê
Ha hurrbûyî,
Her tişt bîr kir,
Qure, qutam,
Bi ceng û qal-
Hat biteqe
Kenar derket,
Çirpand herî:
Gol, sosina,
Û kulilkêd
Reng awazî.
Kenar derket,
Meş lê sist bû,
Qirş û qal jî
Tev jê revîn.
Kir û nekir
Tişt pê nebû,
Be’r ket bîrê.
Ew dosta wê
Berê-berê
Û hê lezand.
Û hê lezand,
Çû cem be'rê,
Temene bû,
Go: ez qurba,
Go, ez xulam...
--Tu xêr hatî,
Çi qewimî
Te bîr anîm?
Be'rê pirsî
--Bîra te kir
Û ez hatim.
-- Çemo, şerme,
Tu rast bêje
Çî te kême?
Kela çemo
Hinek danî,
Şek lê şikest,
Kef jî hinek
Lê kêm bû,
Go: çi bêjim,
Çi nebêjim,
Em pizmamêd
Kal û bava,
Qismê me yek,
Nêta me yek.
Çi veşêrim,
Xîreta min
Te'mûl neda,
Anîm vira.
Dikişim ez,
Dibezim zor
Şevê, rojê,
Dikim nakim
Hilnakişim jor.
Fêza me da
Tav dikene
Û keskesor.
Bilindtirin
Ji me topik,
Çiya û zinar,
Steyr û dar...
Em kê kemtir,
Kê alçaxtir.
Eger hebe
Komeka te,

Ezê gurrbim,
Ezê zorbim
Hilpekime jor,
Gişka bidim
Ber xwe bibim.
Dinê bikeve
Destê min, te.
Be'rê bihîst
Ev xeber gişk
Û keniya,
Gumreh p'êlda,
Paşda kişiya,
Çemik wir hîşt.
Çemo ev dît
Reng ji wî çû...
Go: wey min pişt..
Çemê çevqul,
Dexes, bê dil
Ket pir dilqa,
Gelek cîya
T'emene da,
Lê tişt nekir.
Tavê tîn da,
Keskesorê
Hê şewq veda.
--Çemo go: wey,
Min qijikî,
Û rojekê
Ew miçiqî.

*Ji pirtûka wî ye Ewledê Weten , Êrêvan, 1969
*Çavkanî: @mount_ararat