Pîremêrd - Gallte û Gep (3)

Piyawê bû nawî Mela Sêpare bû
Destepaçe û ebleh û petyare bû

Xellk witî: Ba danenîşê destbetall
Hanîyan kirdiyan be mamostay minall

Afretêkî bû, ketey çilşûkere
Demşirr û terrpîr û, perde la bere

çopîkêşî reşbellek, berbûkî bûk
Dillbecêhêner, be mekir û nûkenûk

çilqirranî bû, be mamanî û xelat
Bo Mela eyda be ker, karwan bikat

Parekey wergirt Mela, rûyî kirde şar
Dayî be giwêdirêjêkî rexteyî xercî bar

Zeng û kurtan û qerrazeyî bo kirrî
Siwarî bû qederê be loqe lêyî xurrî

Xellk û Xuwa lêyî kewtine gallte û hera
Hey Mela bûkê, kerî bo rêxira

Dabezî hewsarî beste qollî xoyî
Sê kesî çuxtî be tegbîr kewtine duyî

Hat yekêkyan kewte gallte û çendûço
Ta Mela hêcgarî xafill bû le xo

Dûhemîn reşmeyî le ser ker kirdewe
Xistiye ser xoyî lengerî bo girtewe

Her be pêwdanî kere hengawî na
Ta ewî tir hat kerî birde pena

Sêhemîn giwêdirêjekeyî dûr xistewe
Ker bira, hêşta Mela deyristewe

Piyawekey bûbû be ker xoy ratekan
Reşmekey xoy girt û hewsarî pisand

Mam Mela ew wexte awirri dayewe
çawî kewt be piyawe hellwestayewe

Bangî kird: Min tom kirrî ker bûyî ke çî
Êste wa dû pêt heye û le piyaw eçî

Fingefing girya û witî min çî billêm
Wam le pêş çawit dezanî çî m û kê m

Diyar e însan im eger çî tund xûm
şêt û cahîl bûm be gij dayikma deçûm

Rojê lêm dabû, du’ay kird bûm be ker
çend le jêr barî girana birdime ser

Êste çawî kewte min, rehmî bizût
Wa du’ay kird bûme piyaw lût û bizût

Lat rewa ye êste barit bo berim
Zerr xirîdem ger çî ker nîm, noker im

Bawerrî pê kird, Mela pêy gut: Birro!
Qet be ’eqllî xot mebe îtir, xerro

Hîç dillî daykit merrencêne be şerr
çon e? Lat xoş e hemîsan bibîte ker

Xoyşî çû bo mallewe û kifnî dirrî
Nîwerroh bûbû le tirsî demşirrî

Hatewe dê û pendî xoyî gêrrayewe
Kewte dem dê, sûkê dengî dayewe

Xellk be zewiyan hatewe, bar bû kira
Pareêykî zortirî bo rêk xira

Hatewe bazarr ker bikirrêtewe
Ew kerey dûbare çaw pê kewtew

çû be giwêya gut be te’ne û lomewe
To dîsan xwardûte, min nayxomewe