Seydayê Tîrêj - Şîna Şehîdên Qeledizê

Erê mamoste rabe ey tu rêber
Li zengil xe tu îro ey dilawer

Bila suxte bi carek tev bibin sef
Herin dersê bi cot cot, ew li pey hev

Hemî rûnin di dîwana dibistan
Li ber wan defter û xame di destan

Li ser lewhê tu binvîsî birader
Ji ayatên di quranê ji ezber

Ji benda sûretê yasîn û ji zilzal
Ji ayatên di heşrê hin ji enfal

Ku bughêzin ji lewhê deftera meşq
Bikin bawer ku heşr û hem mirin heq

Ev e roja jiyana wanî talî
Ji Qeledizê çin, bi koçemalî

Belê ew qet nizanin ev çi roj e
çi zilzal û qiyamet û çi doj e

Ji firokên di mîg ew bumbên napal
Bi destê dijminê kurd yê xerabmal

Ji bala her wekî tavêd biharê
Ewê agib bi ser wan bête xwarê

Ku ew bombe bi pêt û hem çirûskin
Wekî tava bi berq û hem birûskin

Xwînrêjên şehrê Bexda wan ji nik xoy
Li ser baskêd firokên mîg û soxoy

şehada wan digel bombên di napal
Ewa şandin berî îmtîhana her sal

Ku vêga îmtîhana wan xilas bû
şehada wan ne am bû belkî xas bû

Li Qeledizê, wê bî wek şeva reş
Ji dûman û agir, hem ji ateş

Wê suxtên te bi carek bêne kuştin
Lê ew gund dê bi agir bête sotin

Bekir-Seddam çi bûn ev yadîgarî
Ji qutabyan re we şandî ev diyarî

Kitêbên felsefa sewra we bûn ew
û ya jî qanûna dewra we bûn ew

Kitêbên felsefa we bombên napal
û qanûn tanq û top in yên xirabmal

Xelatên pir giran in, pir bi qîmet
Ev e ma pêşketin û hem wetenyet

Bi rastî hûn bi xwe pir "aştîxwaz"in
Ji we nakî tu kes, qet lewm û gazin

Erê Qelediza pir jar û xemgîn
Gelo ka ew xwendekarên di bengîn

Gelo ma etle ye ev herdu- sê roj
û ya jî firset e, bo cejna Newroz

Nema îro tê ji wan deng û pêjin
Nema dîrok û helbestan dibêjin

Dilo jaro ji xwe`r carek binêre
Li zarzara qutabyan, guh bidêre

Li nalîna biçûk û pîr û kalan
Li term û laş û kelaxêd şepalan

Li cobarên di xwîna erxewanî
Li Qeledizê bûn wek cok û kanî

Du - sê cama ji wê xwîna teze
Ji terman hûn hinek goşt bikne meze

Bişînin şehrê Bexdayê diyarî
Ji qiyadê re xelat û yadîgarî

Li ser masa xwe deynin cam û bade
Li dorê sef bi sef rûnin qiyade

Bidin destê hevdu cam û kûpan
Vexun ew her li dengê tang û topan

Ku xwîn û goşt ji wan re cam û meze
Ku tang û top ji wan re nay û saz e

Bekir, Seddam gelo hûn gornepaş in
Tiyêd xwînê ne, birçiyêd term û laş in

Li ser textê Hucac hûn dikne ferman
Ne ol û dîn, neyarêd toxmê însan

Bila li enya we bî, ev şerm û ev `ar
Heta dinya hebî li roj û êvar

Belê `ara we kevn e, ne ji niha ye
Ji dewra wan şehîdên Kerbela ye

Swe zarokên Huseynê Haşimî zad
Hemî kuştin li gel wê ava Murad

Bizanin em ku natirsin tucara
Ji ceng we, gelî pîs û neyara

Biçûkên me eger ku têne kuştin
Bi dest we em tucar nayên şikestin

Ji heyamê berê, dewrê zemanan
Ku berx herdem diçûn li dû beranan

Ku darên hûr neyên sotin ji germa
Tucar agir bi xwe navêje qurma

Bila hûn qenc bizanin ey sitemkar
Ji wer namîne ev xeşma we yek car

Bi destê Mistefa Berzanî, rêber
Bi hêz û hinera xortên dilawer

Hûn dê tev da bi carek bên şikandin
Wê tola wan, ji we tev bê sitandin

Jibîr nakin tucarî çarşema jar
Ji meha der nîsan jê bîst û hem çar

Hezar û nehsed û heftê û çaran
Ev e tarîxa kuştina xwendekaran

Wekî Tîrêj dibêje: Ey tu guhdêr
Ku kurd hefa xwe nahêlin di zikê şêr.