T. S. Eliot - Şîreta Agir

Konê çem şikest; tiliyên dawî yên pelan
Hatin hev û di perava şil de çûn xwarê. Ba
Di ser erda qehwerengî re çû û hat, bêpêjin. Periyan
Bar kirine.
Ey Thamesê şêrîn, bi nermayî biherike, ta stirana xwe bînim dawî.
çem ranahêje ti şûşên vala, kaxezê
Sendewîşan,
beşkîrên hevirmêş, sindoqên kertonî, qûncikên
çixaran
an bemayine din yên şevên havînê. Periyan
bar kirine.
û dostên wan, mîratxwerên şeydane yên birêvebirên
Bajêr;
Bar kirin, û ti navnîşan li paş xwe nehiştin,
Ez li ber ava Leman rûniştim û giriyam…
Thamesê şêrîn, hêdî-hêdî biherike ta stirana xwe bigihînim dawî,
Thamesê şêrîn, hêdî biherike, ji ber ez ne bilind
û ne dûdirêj diştexilim.
Lê li paş xwe di bayekî sar de dibhîzim
teqeteqa hestiyan, û hîqehîqek belav dibe
Ji guhekî ta yê din.
Mişkek di nav giya re bi dizîka dibihure
Li ser peravê zikê xwe yê şilovilo dikişkişîne
çaxa min di qenala rûtirş de masî digirtin
Di êvarekê zivistanê de li paş xaniyê xazê
Diponijîm di mirina bavê xwe yê qiral de û bermayên şikestî yên keştiya birayê xwe
Laşine tazî li ser erda şil
û hestiyine belavkirî di odeyek nizim û zuha li jêrî ban Tenê lingên mişkan reqereq û teqteqên ji wan tînin, ji salê ta salê
Lê li paş xwe ez dibhîzim ji bîskekê ta ya din
Dengê tûtûkan û tirimbêlan yên gerek
Sweeney bînin ji xanim Porter re di biharê de.
Oh heyv pirr fireh li ser xanim Porter de hilat
û bi ser qîza wê de
Lingên xwe di ava soda de dişûştin
Va ne awazên zarokan li hewşan distirên
Twit twit twit
Den den den den den den
Wilo bi hovîtî ji keçkanî hate xistin.
Tereu
Bajareke derew
Di bin mijek qehwerengî de ya nîvrojekê zivistanê de
Eugenides efendî, bazirganê izmîrî
Rûnejêkirî , bi bêrîkekê tije mewîj
Gihandina Londinê: belgenameyine li ber çavan,
Bi ferensiyekê devkî ez vexwendim
Firavînekê li ûtêla Cannon Street
û heftîdawiyekê li Metropolê .
Di saeta binefşiyane de, çaxa ko çav û pişt
radibin ji ser masa nivîsandinê, dema haleta
Meroviyane bendemanê dike
Mîna teksiyekê lerzdar di bendemanê de,
Ez Tiresias, bi ser ko kor im jî, dilerzim di navbera
Du jiyanan de,
Zilamekî pîr bi çiçikine pîrekekê merçiqî, dikarim
Bibînim di saeta binefşiyane de, çaxa çav û piştan
Bi aliyê malê de dajo, û yê deryavan ji derya vedigerîne malê,
Nivîskara li ser dektîlo çaxa vexwarina çayê, taştiya xwe
Paqij dike ,
Soba xwe vêdixe, û xwarina qutîkan amade dike.
Li dervî şibakê bitirs bincilên xwe yên
Zuha dibin bi tîrêjên rokê yên dawî re ,raxistin,
Li ser dîwanê komkirî ne ( Bi şev ciyê wê ye)
Gorên wê yên dirêj yên ji hevirmêş, şimik, şelhe, û styan.
Ez Tiresias, zilamekî pîr im bi çiçikine merçiqî
Min dîmen dît, û yê maye hizir kir—
Ez jî li bendî mêvanê gerek wê bê me.
Ew, xortê rû bi pitik, digihêje,
Karkerek e di bîroyek biçûk ya xaniyan de, bi nerînek
Cegerdar e,
Yek ji yên nizimin e yên bêgumanî li ser wan cihê xwe dibîne
Mîna kummek hevirmêş li ser serê milyonêrekî ji Bradfordê.
Dem aniha demek di cihê xwe de ye, li gor wî,
Xwarin bi dawî hatiye, ew pîrek aniha aciz û westiyayî ye,
Hewil dide ko wê nêzîkî xwe bike bi henekan û hemêzkirinan
Yên ko erê ne xerab in lê ne xwestî ne
Sor dibe û biryarê dide, ji nivkê ve êrîş dike ;
Dest dixirpişin bê ti parastin dijî wan hebe
Pozbilindiya wî ti bersivê bi dest naxe
û bixêrhatinekê nejidil çêdike
( û ez Tiresias min jan ji van hemû
lîstikan li ser eynî dîwanê yan textê xewê, berê dîtiye;
Ez yê bi Thebes li bin dîwar rûniştim
û bi miriyên herî bênirx re geriyam.)
Bi xêra xwe ramûsanekê dawî bo dilxweşkirinê didêyê,
û destê xwe hildiperikîne, li rêya xwe digere, pileyên bê ronahî dibîne…
Keçik vedigere û bîskekê li peyalê temaşe dike,
Bizor hay ji çûna hezkerê xwe heye;
Hişê wê tenê ji bo ramanekê nîvçêbûyî fermana derbasbûnê dide:
“ Baş e aniha ko bi dawî hat: û ez dilşad im ko hertişt qediya.”
Dema pîreka şêrîn dev ji bêhişiyên xwe berdide û
Di oda xwe de dire û tê, bitenê,
porê xwe bi destekî otomatîkî şahîk dike,
û granophonê vêdixe.
`Vê mûzîkê li ser avê xwe xijiqand nêzîkî min
û li seranserî Strand, ber bi jor ta kolana Queen Victoria
Oh bajar bajar, dikarim carcaran bibhîzim
Li kêleka barekê gelemperî li kolana Lower Thames,
Nalîna xweş ya mendolînekê
û teqreq û qerbalix ji hindir ve
Ji cihê lê masîgir nîvrojê bêhna xwe derdixin:
Cihê ko dîwarên Magnus Martyr
Bedewbûnekê bêhempa ji ioniana sipî û zêrîn hildigrin.
çem xwêdanê dide
Zeyt û qîrê
û kelek diherikin
Bi radana avê ya dizîvire
Perdeyine sor
Berfireh
Bi aliyê ba de, dihejin li ser darala giran.
Kelek dişon
Êzingên liberavêçûyî
Digihên jêrî Greenwich
Piştî derbaskirina girava Dogs.
Weialala leialala
Wallala leialala
Elizabeth û Leicester
Lihevketina şelpiyan
Dawiya-qeyik hatibû çêkirin
Mîna qalikekî sebixkirî
Sor û zêrîn
Pêlekê hênik
Herdu perav pêlandin
Bayê başûrroavayî
Rahişte bi rexê kûrahiya çem de
Zingîniya zengilan
Kelene sipî
Weialala leia
Wallala leialala
“ tiramine û darine bitoz.
Highbury ez anîme dinê. Richmond û Kew
Ez têk birim. Li nik Richmond min çogên xwe hildan
Dirêjkirîbûm li ser erda qeyikekî biçûk.”
“ herdu lingên min li cem Moorgate, û dilê min
Di bin lingên min de. Piştî vê buyerê
Ew giriya. Wî sozê ‘destpêkekê nû’ da min.
Min ti gotin negot. Min dê çi bersiv daba?”
„ li ser qûma Margate.”
Ez dikarim bi hev ve girêbidim
Netiştî bi netiştî ve.
Nenûkên şkestî yên tiliyên destekî qirêj.
Ey merovên min merovên hejar yên hêviya
Netiştekî dikin.”
La la
Dûra ez hatime Carthage
Dişewitim dişewitim dişewitim
Tu ho Xwedê min rabikî
Ho Xwedê rabikî
Dişewitim

Ji ingilîzî : Ebdulrehman Efîf