William Shakespeare - Sone 2

Roj hat, çil zivistanan dora eniya te girtin,
Kendên kûr kolan li wargehê bedewiya te,
Bejna te ya’l ser zar û zimanan, ew wergirtin
Dê tîştîşî be, pênc panot neke rindiya te:
Ku pirsîn, ‘ev hemû bedewiya te li kû ye, ka,
Ka ew hemû gencîneya te ya rojên te yên şeng û geş,’
Ku bibêjî, di van çavên bi kor de çûne, ha,
Şerma çavçiliyê ye, pesnê rojen destbelaş.
Hê hêjayî pesnan be rindiya te ya çûyî,
Tu dikarî bibêjî, ‘ev zarê min ê ciwan
Hesabê min wer nahêle, rast dike ya bûyî,’
Bi paşewatiya wî vê yekê bidî nîşan.
Ku roj hat tu pîr bûyî, ew ê were ser kar e,
Bihisî bi xwîna germ, gava bihisî sar e.

Ji: Hemû Soneyên William Shakespeare
Ji Îngilîzî: Kawa Nemir
rûpel:57 weşanên LÎS